Transgraniczne Polesie

Polesie jest rozległą krainą, obejmującą obszar od Polski, przez Białoruś, Ukrainę, aż po Rosję. Posiada wyjątkowe, na skalę Europejską, zasoby przyrodnicze i kulturowe. Na jej krajobraz składają się przede wszystkim torfowiska, bagna, rzeki. Ponadto czaruje niezwykłą atmosferą poleskiej wsi, nie zniszczonej wpływami Zachodu.

Na potrzeby projektu „Stworzenie systemu informacji turystycznej dla transgranicznej turystyki ekologicznej w Euroregionie Bug” terytorium Polesia zostało zawężone do jego fragmentu transgranicznego:

• Część polska Polesia (woj. lubelskie): powiaty chełmski (część), łęczyński (w całości), parczewski (w całości) i włodawski (w całości), wybrane gminy powiatów bialskiego i lubartowskiego;
• Część ukraińska Polesia: część obwodu wołyńskiego (rejony: kiwerecki, koszyrski, kowelski, ubieszewski, lubomelski, maniewicki, ratnieński, rożyszczeński, starowyżewski, szacki, turzyski);
• Część białoruska Polesia: część obwodu brzeskiego (rejony: brzeski, drohiczyński, kobryński, małorycki oraz żabiniecki).

Zarówno część polska, ukraińska, jak i białoruska Polesia są bardzo atrakcyjne pod względem turystycznym. Przede wszystkim posiadają bogate zasoby przyrodniczne, które uzupełniane są przez zasoby kulturowe i kulturalne.

W części polskiej na szczególną uwagę zasługuje Transgraniczny Rezerwat Biosfery „Polesie Zachodnie” należący do programu UNESCO „Człowiek i Biosfera” i Poleski Park Narodowy. Ponadto parki krajobrazowe: Sobiborski PK, Chełmski PK, Nadwieprzański PK, PK Pojezierze Łęczyńskie oraz liczne rezerwaty.

Na terenie obwodu brzeskiego na Białorusi znajduje się Rezerwat Przyrody Polesie Nadbużańskie, który wraz z Poleskim Parkiem Narodowym po stronie polskiej oraz Szackim Przyrodniczym Parkiem Narodowym po stronie ukraińskiej tworzą trzon Transgranicznego Rezerwatu Biosfery „Polesie Zachodnie”.

Rzeki, ich szerokie rozlewiska oraz malownicze zakola są typowym elementem krajobrazu poleskiego, co stwarza idealne warunki (choć wymagane jest jeszcze stworzenie/ulepszenie odpowiedniej infrastruktury, promocji itp.) dla turystyki aktywnej – pływania kajakiem i innymi rodzajami wodnego transportu. Rzeki po stronie polskiej: Krzna, Uherka, Wieprz, Włodawka, Zielawa; ukraińskiej: Prypeć, Stochód, Turia; białoruskiej: Prypeć, Szczara, Stwiga.

Analiza rozwoju turystyki Polesia wskazuje na mocne, ale i na słabe strony tego obszaru. Najmocniejszą stroną są walory środowiska naturalnego, zaś główne problemy to: niewystarczająca infrastruktura turystyczna i techniczna, nieracjonalne zagospodarowanie Polesia Zachodniego oraz niedostateczny marketing turystyczny. Na uwagę zasługuje także fakt, iż walory przyrodniczne mogą być wykorzystane dla potrzeb turystyki jedynie częściowo ze względu na wysoki poziom ich ochrony.

Projekt ma na celu podniesienie atrakcyjności turystycznej obszaru Polesia w woj. lubelskim, a także w regionach brzeskim i wołyńskim poprzez pogłębienie współpracy między Polską, Ukrainą i Białorusią w zakresie turystyki. W tym celu powołany został Polsko-Białorusko-Ukraiński Transgraniczny Klaster Turystyczny.